who cares

mam już dość siebie po prostu. ile moge wciąż podkładać się pod jadący pociąg. mam ochote sobą potrząsnąć, kopnąć w tylek a potem obrócić się na pięcie i jakby nigdy nic pójść w drugą stronę. ale niee.. ja wolę wciąż stać w tym samym miejscu i czekać. nie na coś. bo już nie ma na co. na nic. od tak.
Siedzę w nocy. Znowu. Bez sensu. Czy ja nigdy się od tego nie uwolnię? Sama sobie na to nie potrafie pozwolić. Bo ile razy wciąż można wchodzić w ten labirynt. Czasem sama mam ochote sobie przywalić za to co robię. myślę, że to tylko chwila, nie wiem czy wtedy czujemy to samo, ale jest takie napięcie, którego nie potrafię się pozbyć, bez słów myślimy o tym samym, jedno spojrzenie, dotyk i zero samokontroli. wciąż obiecuje sobie że to nic nie będzie dla mnie znaczyć, jak dla wszystkich. że dam radę też taka być. przypomina mi to notke z 29 czerwca. nienieniee.. Czasem na prawde wolałabym być taką dziewczyną bez serca. Jedna impreza, druga, ten, następny, kolejny, milion na raz. who cares! ale nie potrafię. Dlaczego nie potrafię!? Ciągle nie mogę być obojętna, choć cały czas sobie to obiecuje. Nie chcę ciągle być taka horągiewką, z którą mały waterek robi co chce. Ile można. Ale teraz wiem ze nigdy nie bede potrafila tego skonczyc. choć już dawno tego nie ma.

*najbardziej chaotyczny wpis
An.

spadam

"Tak bardzo chciałbym, żeby jutro mogło się to zmienić
Żebym mógł dać Ci, to co chcę Ci dawać i dostać to od Ciebie
Tak bardzo chciałem dzisiaj Ci powiedzieć, że
Mówię Ci co chcesz usłyszeć i mówię to dla Ciebie
Tak mocno chciałem Twoich oczu, Twojej skóry 
Tak bardzo chciałem Twoich dłoni, tak mocno czułem to
Tak bardzo chciałem obok być, nie myśląc ile to kosztuje
Tak mocno czułem to, tak bardzo byłaś mi potrzebna
Tak bardzo chciałem być potrzebny Ci, 
Niezbędny tak jak Ty mi do dziś
Tak bardzo byłaś jedna, jak nigdy, nigdy nikt
Tak bardzo mocno chciałem z Tobą żyć
Tak mocno byłem pewny, czekałem kiedy powiesz mi
Że jesteś dla mnie, jesteś ze mną, że ja i Ty 
To coś, co jest na pewno, że jest naprawdę
Że to co było między nami wciąż jest i wciąż jest ważne i…

Nie ma Cię gdy moje życie spada w dół i
Nie ma Cię gdy wszystko łamie się na pół i 
Nie ma Cię i nie wiem już gdzie jesteś, ale dobrze, 
Że nie wiesz co u mnie, bo pękło by Ci serce

Nie ma Cię gdy moje życie spada w dół i
Nie ma Cię gdy wszystko łamie się na pół 
Ale kocham Cię, kocham, wciąż Cię kocham, kurwa
I nie znam już innych słów, to jest zbyt trudne

A kiedy moja miłość zgaśnie, gdy naprawdę będę chciał iść sam
Gdy bez Ciebie będzie łatwiej, gdy bez Ciebie będę mógł być
Tam gdzie mieliśmy iść razem zawsze
Gdy przestaniesz tak naprawdę znaczyć już cokolwiek dla mnie
Gdy przestanę myśleć o czym myślisz i gdzie idziesz
Gdy to stanie się nieodwracalne gdy stąd wyjdziesz
Gdy nie będę już tak bardzo chciał Cię widzieć
Gdy nie będę chciał Cię słuchać, gdy nie będę z Tobą milczeć
Gdy nie będziesz czuła do mnie tego już tak mocno
Gdy pomyślisz, że chcesz iść gdzieś, nie chcesz zostać
Jeśli mimo wątpliwości to nie będzie proste
Nie będzie intuicyjne, coś innego będzie dobre
Jeśli będę musiał się odwrócić i to co czuje zniszczyć
Nie móc o tym mówić
Jeśli będę musiał poczuć tak, musisz zrozumieć to 
Będzie koniec nas, koniec, dziś tak to czuję, bo..."

An.